مقام خویش

هر که نشناسد در این عالم مقام خویش را

می نهد بیرون زحد خویش گام خویش را

وای بر آنکس که با حرف تمسخر می برد

آبروی دیگران و احتـرام خویش را

آنکه مردم را به نیکی می دهد اندرز و پند

ابتدا باید نکو سازد مرام خویش را

آنکه یاران را کند با حرف تلخی تلخ کام

تلخ اول می کند زان حرف کام خویش را

طفل محروم از محبت چون به جائی می رسد

می ستاند از خلایق انتقام خویش را

بندگی کن آن خدایی را که بی منت کند

شامل ما رو سیاهان فیض عام خویش را

گفت پیغمبر به مرگ جاهلیت مرده است

آنکه وقت مرگ نشناسد امام خویش را