آن دل آرامی که چشمی آسمانی رنگ دارد
وه چقدر از بهر صیادیِ دل نیرنگ دارد
زندگی با نام نیک و آبرومندی عزیز است
ورنه با بیآبروئی زندگانی ننگ دارد
ساختم با بینوائی و ندانستم که گردون
بیشتر با بینوایان ساز و برگ جنگ دارد
تو چو صبح نوبهاری شاد و خرم باش، غم نیست
گر نظام از غم دلی چون غنچۀ گل تنگ دارد